vrijdag 6 juni 2014

Op de kast vanaf de kist 51

07 juni 2014

Vandaag een tekening over hoe een groeiend aantal mensen zich voelt.






Bezuinigingen treffen vooral de zwakkeren in de samenleving.
Momenteel is het schrijnend om te zien hoe vooral de zorg uitgekleed wordt.
Het zijn juist de ouderen die hun hele leven dachten dat ze werkten aan een goede samenleving en er een fijne oude dag in zouden beleven, die het hardst getroffen worden.

Helaas komen de berichten dat juist de bovenlaag, de managers, van die Zorg er riant in salaris op vooruit gaan.
Ook nu weer is het duidelijk dat een bureau belangrijker is dan een bed met verzorging.

Juist de mensen die met hun hele hart en ziel hun werk in de Zorg doen en er het beste van proberen te maken, worden door onze regering keihard in de kou gezet.

En verder.

Mensen die een uitkering hebben en door de overheidsmaatregelen gedwongen worden om hun zieke ouders weer in huis te nemen, worden gekort omdat er nu meerdere inkomens genoten worden.

Het UWV speelt hier een zeer zwarte rol in.

Die instelling zou mensen juist moeten helpen, maar in plaats daarvan verschuilen ze zich achter de zwakke regels uit Den Haag.

Met als resultaat dat de gewone burger boete op boete moet betalen en zich nergens kan wenden om geholpen te worden.

En dan heb ik het nog niet eens over al die mensen die door de recessie getroffen zijn en door de slechter wordende huizenmarkt en werkgelegenheid met torenhoge schulden opgezadeld zijn en daar geen uitweg in zien.

Althans niet zo snel.

Die groter wordende groep mensen ziet met angst en beven de correspondentie van hun banken en de belastingdienst tegemoet.

Die allesvernietigende instellingen denderen gewoon door alsof er niet al lang ingegrepen had moeten worden.

Maar onze regering, met opperroverhoofdman Mark Rutte voorop, interesseert het allemaal niets.

Het gaat hen er alleen maar om om zoveel mogelijk geld uit de samenleving te persen.

Geld dat maar ten dele terug gaat naar diezelfde samenleving.

Het overgrote deel verdwijnt in hun eigen zakken en in de zakken van een zeer grote groep belanghebbenden wiens enige goede doel hun eigen goede doel is.

Zonder het te weten worden wij normale burgers al vanaf onze geboorte op alle mogelijke manieren uitgebuit.

Daar komen nu meer en meer bewijzen van boven water.

Voorlopig kunnen we daar nog weinig aan doen.

Maar als er niet gauw verandering gaat komen, dan gaat de gewone burger met vork en riek en moker en zeis de straat op om de georganiseerde misdaad die politiek heet, te lijf te gaan.

Helaas is het dan veel te laat.

Ik heb het al eerder gezegd.

Ten tijde van de Franse revolutie werd de toen heersende adel geadviseerd hun allesoverheersende macht met het volk te gaan delen.
Dat werd destijds door diezelfde adel hooghartig geweigerd.

Hun even domme als hooghartige hoofden werden toen door de guillotine van hun lichamen gescheiden.

Laten we hopen dat dit nu niet weer gebeurt.

Maar.

De adel van nu, zoals regering, industriƫlen, bank- en verzekerings directies en anderen die tot de heersende klasse behoren, loopt toch een groot risico, door het uitgemergelde en tot op het bot getergde volk, tot de orde geroepen te worden.

Het zal hun eigen schuld zijn.

Hadden ze maar moeten luisteren en duidelijk laten zien aan wiens kant ze staan.

Helaas laten ze nu ook al zien aan welke kant ze staan.

Ze staan helaas niet aan onze kant, de kant van de burger.

Was getekend,

Namens Hendrik en alle lotgenoten,

Dirk